Friday, 29 May 2015

به ياد كودكان كار



درروزنامه اي خواندم :
كودكي رنجورو نحيف با دستان كوچك وكثيف و چهره اي زرد وگندمگون هرروز

درطي روز براي امرارمعاش خانواده سه نفره با مادري بيمارهرروز گوني هاي سنگين ارد را جابجامي كند و دركودكي پشتش خميده شده واز بارسنگين زندگي در حاكميت رژيم آخوندي رنج مي برد. اين زندگي يك از هزاران هزار زندگي سراسر درد كودكان كار ايران است كه دركودكي صحنه درس وكلاس را بايد ترك كنند وبه كارهاي شاق وطاقت فرساي زندگي بپردازند.واما براي صداي بيصداي اين فروخفتگان ميهنم بايد درحمايت از مقاومت و با شركت فعال در گردهمايي پاريس و با همصدا شدن با رييس جمهور مقاومت به ياري اين كودكان رنجديده ميهنم بشتابم تا غم درونم را التيام ببخشم وكاري كرده باشم.

0 comments:

Post a Comment

از كامنت و نظرشما ممنون هستم

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More