حضار محترم!
برنامة اتمي كه در ربع قرن گذشته، از مؤلفههاي قدرت ولايت فقيه بود، امروز اسباب ضعف و بنبست رژيم است. سؤال اين است كه چرا ولايتفقيه كه دو الي سه ماه با كسب ظرفيت توليد بمب فاصله داشت، به توافق ژنو تن داد؟
پاسخ
روشن است: زيرا از فوران دوبارة قيامها ترسيد زيرا اسبهاي استراتژي اتمي
ديگر از نفس افتاده است و به قول وزير خارجة همين رژيم، توان استراتژيك
حكومت تخليه شده است. در نتيجه اين رژيم، با توافق ژنو بيثبات شد و با
بيانية لوزان بيثباتتر. خامنهاي حتي نتوانست از خميني دجال تقليد
كند و مانند سر کشيدن زهر آتشبس يکباره توافق لوزان را بپذيرد. حرف او
اين است كه من نه مخالفم نه موافق، يعني رژيم ولايتفقيه در بنبست است. در
مورد توافق نهايي نيز واقعيت اين است چه آن را امضا كند، چه امضا نكند،
در محاصرة بحران سرنگونياست.


Unknown

Posted in:
0 comments:
Post a Comment
از كامنت و نظرشما ممنون هستم