انسان سرچشمه درياهاست

باور و ايماني كه نفس ها را درسينه حبس ميكند...نگرش مريم رجوي به مقوله انسان

ما ميگوييم شور و نيروي هست در دل جامعه ايران و تاريخ ايران

و عطش سوزاني هست در وجود سركوب شدگان كه جهان بيني ذلت و تسليم با آن بيگانه است

اين طغيان انرژيهاي هرز شده و آرزوهاي  به بند كشيده شده است

اين عشق سركش به آزادي ست كه همچون سيلابي خروشان همه بندها را خواهد گسست

ما يقين داريم به تولد بزرگي كه هيچ نيروي در جهان نميتواند مانع آن بشود

تمام تاریخ انسان در یک کلام، نبرد همه جانبه انسان با سرنوشت است. و این انسان آگاه و بیناست که روزبه روز می خواهد خود را از قید تقدیرها و اجبارات کور رها کند، آزاد شود و بر سرنوشت خودش حکومت کند. تقدیر شوم و سرنوشت نامطلوب را به سرنوشتی مطلوب و مهار شده تبدیل کند

از آغاز در بزرگترین آثار هنری، علمی و فلسفی تاریخ بشر این مطلب را منعکس می بینیم. حماسه به زانو درآوردن سرنوشت شوم و سرکش. که در انواع و اقسام سرکشیها منعکس است. بزرگترین و شورانگیزترین آثار هنری و ادبی از این داستان گفتگو می کنند داستان گیلگمش، بعد آشیل، بعد بتهوون با سمفونی پنجم. در تمام اینها ماجرا یکی ست. قهرمانان داستان، همه آنهایی هستند که در یک کشاکش خونین و پردرد و رنج، ، بالاخره بر سرنوشت پیروز می شوند.. و اين پيروزي حتمي است و ما به آن يقين داريم

از مهمترین دستاوردهاي مسير مبارزه  این است که هرکس درک و فهم و بینایی و شنوایی خود و بهتر است بگویم همه حواس خود را انسانی می‌کند و به قولي چشم جانش  بینا می‌شود. در نتیجه می‌تواند نیکی‌ها، پاکیها و آنچه را که رحمت و محبت خدایی است، ببیند و دریابد. در چنین دنیایی آنچه اصالت دارد نه نقصها و عیبهای انسانها بلکه روابط هر انسان با همنوعان و همراهان او و میزان فداکاری و مایه‌گذاری انسان ها برای یکدیگر است

... در میان انسانهایی که به دنیا می‌آیند و سپس در می‌گذرند، انسانهایی هستند که زندگیشان، حیاتی خلاق و جوشان است و مرگشان، نه نیستی، که جاودانگی است. زیرا خالقان قدرت معنوی و حیات پاینده‌یی هستند که بشریت را به پیش می‌برد. این است راز شکوه و عظمت نام‌آوران جهان انسانی؛از اسپارتاکوس تا عیسی بن مریم و حسین‌بن علی که در آنها و در زندگی و شهادتشان، تاریخ راه کمال را می‌یابد؛ راهنمایان، شاخص‌ها و چشمه‌های امید برای رستگاری بنی نوع آدم از بردگی و از خود بیگانگی

هر یک از ما اگر مبارزه می کنیم هنری نکرده ایم، گلی به سر کسی نزده ایم، این کمترین وظیفه ما است. چرا که جدایی انسان از مسئولیتش جدایی انسان است از انسانیتش

این نظرگاه متعالی درمورد انسان، نظرگاهی است که راهنمای عمل ما بوده و هست این انسان است که تعیین کننده است. اوست که انتخاب می کند، اوست که موانع را کنار می زند، خطرها را به جان می خرد، رنج می کشد و همه چیز را فراهم می کند و می سازد و نهایتاً اوست که به پیش می برد

Posted in: ايران، مريم رجوي،انسان،تاريخ،برابري