۳۰ دی روزي بزرگ, در دفتر تاريخ ميهمنم ايران

سي ام دي سالروز تحقق شعار «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» در سال1357 استاین شعار که به‌صورت یکی از شعارهای اصلی تظاهرات و قیامهای مردمی در زمان شاه درآمده بود، در چنین روزی با آزادی آخرین زندانیان سیاسی در رژیم شاه به‌نتیجه نهایی رسید و پیروز شد که نقطه اوج آن آزادی مسعود رجوی برجسته‌ترین زندانی سیاسی در دیکتاتوری شاه بود

بنا بر گزارشات شهود عینی تقریباً دو ساعت قبل از خاتمه مهلت حکومت نظامی

تیمساران و رؤسای زندان شاه به درب بندی که مسعود رجوی در آن زندانی بود آمدند و او را شتابان به خود بردند. که نگرانی زیادی در بین هم بندانش بر انگیخت، متعاقباً معلوم شد که مأموران مسعود را به پشت‌بام زندان قصر می‌بردند دقایقی بعد جمعیت با دیدن او در پشت‌بام و اطمینان از سلامتش سراز پا نمی‌شناختند و گلباران او توسط مجاهدان و جوانان تهران که از دیوارهای زندان بالا می‌آمدند دقایق متوالی ادامه پیدا کرد

 در این هنگام یکی از بازاریان منصوب به جبهه ملی آنزمان که با دولت بختیار در ارتباط بود و در پشت‌بام مسعود رجوی را همراهی می‌کرد، با بلندگو خبر عفو آخرین گروه از زندانیان را اعلام کرد تا جمعیت ساکت شوند. مسعود بلادرنگ بلندگو را از دست گوینده گرفت و با درود به خلق قهرمان ایران گفت

عفوی در کار نیست این جا کسی جرمی مرتکب نشده است که عفو و بخشش بطلبد. وانگهی همه به چشم می‌بینند که این مردم ایران هستند که زنجیرها و زندانها را در هم می‌شکنند. علاوه بر این اگر کسی در این میان باید عفو بخشودگی بدهد این ما هستیم

سپس رؤسای زندان گفتند

که اگر مردم با توجه به این‌که چیزی به خاتمه مهلت حکومت نظامی باقی نمانده است متفرق شوند و راه باز کنند آخرین گروه زندانیان آزاد خواهند شد. مردم فریاد زدند که تا خروج آخرین نفر از جای خود تکان نخواهند خورد و در همانجا باقی می‌مانند

پس از مدتی درهای زندان قصر گشوده شد اشرف و مسعود رجوی و موسی خیابانی و شماری دیگر از مجاهدان و فدائیان به خارج از زندان قدم گذاشتند و مستقیماً به محل تحصن به کاخ دادگستری رفتند. صبح روز بعد اول بهمن 1357 گروه‌های مختلف مردم تهران در خانه رضائیهای شهید در خیابان ملک در حوالی میدان رضائیها به دیدار زندانیان آزاده شده شتافتند پدر طالقانی و مهندس بازرگان در روزهای بعد در همانجا با مجاهدین دیدار کردند

روزنامه کیهان در گزارش استقبال مردم تهران از آخرین گروه زندانیان آزاد شده نوشت

محوطه زندان تا پاسی از شب گذشته یکپارچه شور و هیجان بود خویشان و بستگان دوستان و آشنایان و رفقا که همه روز تا پاسی از شب را بیتابانه انتظار کشیده بودند با شعار درود بر فدایی سلام بر مجاهد برای 125نفر از فرزندان پاک نهاد ملت آغوش گشودند و این در حالی بود که عده کثیری از خانواده زندانیان سیاسی در کانون وکلا هنوز به تحصن خود ادامه می‌دادند و منتظر عزیزانشان بودند. کیهان به اشاره به خوانده شدن اسامی زندانیان آزاد شده از بلندگوی زندان افزود

”با خوانده شدن هر اسم اجتماع هزار نفری مردم درود می‌فرستادند و غریو شادی بود

که برمی‌خواست پس از آن برای این‌که مردم از آزادی زندانیان سیاسی اطمینان حاصل کنند یکی از زندانیان مستقیماً از پشت میکروفون با آنها صحبت کرد. مسعود رجوی در حالی که با احساسات پرشور مردم روبه‌رو گشته بود گفت: «آیا هیچ واژه‌ای هست که بشود با به زبان آوردنش از شما مردم تشکر کرد؟ به‌راستی که ما همه این آزادی را مدیون شما هستیم نه شخص دیگری و گروهی خاص

Posted in: ايران، مسعود رجوي، زنداني سياسي ، 30دي