علامت V به معنی پيروزی

در جنگ صد ساله ميان بريتانيا و فرانسه در سال 1415، فرانسوی ها عادت داشتند دو انگشت مورد استفاده کماندارهای اسير انگليسی و ولزی را بِبُرند. کمانداران انگليسی حين نبرد با به کارگيری از علامت V با انگشتان دست، به دشمنشان نشان می دادند که هنوز انگشتانشان سالم است. هفت دهه قبل از اين که اينترنت و به طور خاص سايتهای اجتماعی امکان بسيج مردمی در قيامهای بهار عرب را برای خلقهای تحت ستم و استبداد فراهم سازد، يک علامت ساده، کارزار گسترده يی را عليه استبداد نازی رقم زد. علامت “V” به معنی پيروزی. امروز اين علامت در سراسر جهان به کار گرفته می شود و اين علامت در همه زبانها و مليتها يک معنی دارد: پيروزی.

اين علامت از کجا آمد؟

ويکتور دِ لاوليه، وزير دادگستری پيشين بلژيک كه در زمان جنگ دوم جهانی به خارج از کشور پناهنده شده بود و در انگلستان مديريت برنامه های بلژيک (به زبان فرانسه) را در شبکه جهانی بی.بی.سی برعهده داشت، روز 14 ژانويه سال 1941 در برنامه يی که برای سرزمين های سفلی (هلند، بلژيک و لوکزامبورگ) پخش می شد خطاب به مردم، گفت: «من به شما حرف “V” را به عنوان علامتی برای جنبش پيشنهاد می کنم.»

د لاوليه، توضيح داد که “V” اولين حرف کلمه پيروزی در زبان های انگليسی، فرانسه و همچنين زبان فلامان و هلندی است. از اين رو اين يک سمبل چند مليتی از همبستگی سرکوب شدگان به شمار می رود.»

پس از آن، در عرض چند هفته، علامت“V”  روی ديوارهای سراسر بلژيک، هلند و شمال فرانسه ظاهر شد و کارزاری به راه افتاد! با الهام از اين موفقيت، در انگليس هم استفاده از علامت “V” برای نشان دادن مقاومت، با يک برنامه راديويی آغاز شد که برای کشورهای اشغال شده پخش می شد.

در اين برنامه كه از شبکه جهانی بی.بی.سی پخش مي‌شد مجری از شنوندگان خواست، از علامت “V” به عنوان وسيله يی به منظور نبرد برای ”استقلال و عزت کشور خود و ساير کشورهايی که توسط رژيم نازی اسير شده اند“ استفاده کنند.  روز 18 ژوئيه 1941 سرهنگ بريتون پيام ويژه نخست وزير وينستون چرچيل را در راديو بی.بی.سی به کشورهای اشغال شده در اروپا اعلام کرد:

« علامت “V” سمبل اراده شکست ناپذير سرزمين های اشغال شده و نشانه سرنوشتی است که در انتظار استبداد نازی است. مادامی که مردم از هرگونه همکاری با اشغالگران سر باز بزنند، مطمئناً آرمان او از بين خواهد رفت و اروپا آزاد خواهد شد.»”سرهنگ بريتون“ شنوندگان خود را ارتش  V می ناميد و به اين ترتيب استفاده از V به نشانه پيروزی در اوج جنگ دوم جهانی دوم، به عنوان بخشی از کارزار مقاومت در برابر فاشيسم گسترش يافت. مدتی بعد ، استفاده ”V“ آن قدر گسترش يافت که برای زبان مورس هم يک کد بين‌المللی به آن تعلق گرفت. از آن پس مردم در مناطق تحت سيطره نازيها می توانستند با استفاده از اين مورس با ضربات دست يا پا به شکل جمعی علامت ”وی“ را به نمايش بگذارند و در هرکجا دشمن را به ستوه بياورند. ضرب 4 نت اول سمفونی پنجم بتهوون هم به همين صورت است. از آن پس شبکه جهانی بی.بی.سی که از انگلستان، طرف اصلی جنگ با هيتلر در اروپا، پخش می شد، در تمام دوران جنگ، برنامه های خود را در قاره اروپا با نتهای اول همين سمفونی شروع می کرد.

وينستون چرچيل، با نشان دادن اين علامت در يک سخنرانی، مهر تأييد دولت انگلستان را هم بر استفاده از علامت ”V“ زد. وي آنقدر اين علامت را به کار گرفت که تقريباً به علامت ويژه خودش تبديل شد. البته شارل دو گل، در همه سخنرانی هايش از سال 1942 تا سال 1969 علامت پيروزی نشان می داد. در اعتراضها عليه جنگ ويتنام هم از اين علامت، به نشانی ”صلح“ استفاده می شد. روزنامه نيويورک تايمز روز 20 ژوئيه 1941 در اين باره، نوشت:

”نيمه شب گذشته بريتانيا يک جنگ روانی استثنايی را عليه آلمان به راه انداخت که دو هدف دارد: تضعيف روحيه آلمان ها و تقويت روحيه ضدنازی در ميان کشورهای مختلفی که توسط هيتلر فتح شده اند. اين جنگی است که فرياد نبردش V برای ويکتوری (آزادی) است. ميليونها نفر در اروپا فراخوانده شدند تا در هر فرصت ممکن از حرف ”V“استفاده کنند. از آنها خواسته شد روی ديوار ساختمان ها، در خيابانها و وسايل نقليه عمومی، اين حرف را با گچ يا رنگ بکشند.“ در اوت سال 1941 پاکت نامه هايی که روی آن علامت ”V“ و علامت مورس آن به چشم می خورد، ظاهر شدند.

                     

Posted in: پيروزي ، ايران، فرانسه ، انگلستان ،آلمان، مقاومت ،اروپا ، جنگ ،بي بي سي